26/09/2019

Willem

.
Vorige week waren we uitgenodigd voor een boekpresentatie.
Een vriend van ons heeft een boek geschreven over zijn nieuwe, blije huisgenoot, genaamd: Willem.
Willem is een hond. Een hele blije en lieve hond, die vier-en-een-half, ja echt! 4½ jaar in een asiel heeft gezeten in Spanje.
Kijk... hier is hij met Hans, de schrijver van het boek, een foto in het Haarlems Weekblad:


Ik kende Willem natuurlijk al wel, want hij woont sinds begin maart bij Hans en Joke.
En Willem is de gelukkigste hond van het hele Westelijk halfrond!
Eindelijk een huis en twee huisgenoten, die dol op hem zijn en zielsveel van hem houden.

Toen Hans zijn praatje deed op het podium kwam Willem gezellig bij hem staan en keek hem aan met zoveel liefde... ja... zo is Willem!
En Hans, die had natuurlijk een shirt aan met de naam van zijn hond er op...


Achter Hans zie je een banier met de naam: "Prozus"... dat is een kleine, betrokken stichting, die zwerfhonden uit Spanje naar Nederland haalt. Leuke, sociale en gezonde honden, die een thuis verdienen en een mooi leven met fijne wandelingen en zo nu en dan (of vaak) een aai en een knuffel.
De "zus" staat voor: Zwerfhonden Uit Spanje.


Omdat er die dag een groot artikel in het Haarlems Dagblad had gestaan waren er nogal wat mensen in het cultureel centrum, waar het boek ten doop werd gehouden.
Heel gezellig. En Willem liep er lekker ontspannen rond...


Natuurlijk hebben we het boekje gekocht en eenmaal thuis ben ik het meteen gaan lezen.
Ik zit er af en toe met een brok in mijn keel bij.
Zo liefdevol is het hele proces van de "inburgering" van Willem beschreven.
Want toen Willem eenmaal bij Hans en Joke woonde wilde hij ze ook nooit meer kwijt en het was best moeilijk om hem te leren, dat als ze boven aan het slapen waren, dat ze dan niet écht weg waren.
Ik zag het helemaal voor me.
Maar met heel veel geduld is Willem aangeleerd, dat als Hans en Joke gaan slapen, dat ze dan niet weg zijn, maar gewoon nog in huis. En dat hij dan gerust lekker en veilig op de bank mag liggen knorren.

Echte hondenmensen zijn het!
Ik voel gewoon de liefde van de hond naar die twee toe.
En andersom natuurlijk ook.

Het boekje zit vol mooie verhalen en tekeningetjes, gedachten-wolkjes van Willem en mooie spreuken over honden.

Hier een gedachtenwolkje van Willem:

"Elke keer als ze tegen me praten, zeggen ze Willem en heel lieve woordjes. Dat zal wel betekenen dat ik Willem heet. Ik heet Willem. Best een leuke naam! Die meneer noem ik voortaan baasje en die mevrouw vrouwtje. Baasje, vrouwtje en Willem. Wij drietjes zijn dus een roedel..."

Dat is toch om tranen van in je ogen te krijgen.
Prachtig!

Compliment, Hans!"



Wil je meer weten van ProZus?  Klik dan even hierop: ProZus

Willem van Spaanse asielhond tot blije huisgenoot geschreven door Hans Cuppen

17 comments:

Lutje said...

ik heb zo eens een hond gezien die mishandeld was in Polen, de baasjes wonen nu in belgie, je ziet littekens enz, maar de hond is nu heel gelukkig en heel braaf, een echt schatje
* Een @->- voor jou.

די מריו said...

Geluk kan heel simpel zijn. Mooi dat Willem nu eindelijk een echt huis heeft.

love As Always
Di Mario

Yova said...

Leuk dat je naar boekpresentatie bent geweest. Asielhonden in Spanje zijn ook mishandeld door de mensen. Zo zielig. In Spaanse asielen zijn over vol. Ik zie wel eens mensen uit Spanje nemen. Zelf drie honden uit Spanje. Heel mooi dat Willem eindelijk een echt huis heeft. Er zijn hier ook in Nederland ook veel dieren in asielen. Pffff... Dit is mooi dat je veel aandacht geeft. Fijne dag. Groetjes,

Jelle Droeviger said...

Konden honden maar praten...
Dan zouden we ze nóg beter begrijpen.
Hun lichaamstaal en ogen zeggen wél veel.
Goed werk doet ProZus.
Willem kon het niet beter treffen, en dat laat hij ons ook weten.
.
Jelle Droeviger.

klaproos said...

geweldig loutje dat willem het zo getroffen heeft,
er zitten zóveel honden in asiels, en toch wordt er maar gefokt en gefokt... geld geld geld... grrrr.

ik zou "elke hond" zulke baasjes wensen...

loutje,
heb het fijn vandaag hé.
xxx

Karel said...

mogge Marlou
een prachtig streven
en daar had Willem mazzel bij
en dat maakt hem en zijn baasje en vrouwtje blij

wat klaproos zegt
ja de asiels puilen uit :(
en maar door fokken :(

veel leesplezier nog
groetjes , Karel

Sjoerd said...

Zo te zien is het verhaal het vertellen waard. Wij hebben ook twee katten, niet uit het asiel, maar maar gered uit een Belgisch boerderij. Wij willen ze ook nooit meer kwijt.

sjannesblog.com said...

Je zou zo een hond willen nemen!

Hans Cuppen said...

Goedemorgen Marlou,

Wat heb je een mooi blogje over Willem geschreven. Het klopt dat Willem een lieve, blije, sociale huisgenoot is. En niet alleen huisgenoot, ook op straat, in het bos of waar dan ook gedraagt Willem zich als een hond die het leven begrijpt. Joke en ik verbazen ons nog dagelijks over zijn karakter. Wat hebben we een geluk met Willem!

Bedankt voor de foto.

Liefs,
Hans

Karel said...

ha die Marlou
ja zo maar een dag in de war zijn gebeurt bij velen :)
en ach ook bij mij maakt het niet zo veel meer uit sinds ik met pensioen ben :)
maar was gister toch blij dat ik er op tijd achter kwam , en ik fijn ff naar vis en kaasboer kon mmmm
nu weer verder met m'n HH

groetjes , Karel

Edward McDunn said...

Fantastisch dat Willem nu zo'n goed baasje heeft, dat mag ook wel na 4 1/2 jaar in het asiel.

pourquoi pas ??? said...

Ik was al verliefd op 1 Willem maar daar is er 1 bij gekomen. Kreeg bijna tranen in mijn ogen hoor, wat heb je dat mooi verwoord. Is het boek ergens te koop?
En op mijn heilige dagen kijk ik heus wel op mijn blog hoor, ik krijg altijd zulke leuke reacties.
En ja er mag gelachen worden over mijn "leed".
De dag dat er om mij gehuild wordt dat zou pas erg zijn.
dikke knuffel.

pourquoi pas ??? said...

Ik ben ook zo heerlijk geduldig. Ik heb het al opgezocht en ga het boek bestellen.

Jan K. alias Afanja said...

Dat is een mooi relaas, Marlou.
Goed werk ook van die club om dergelijke honden aan een goed thuis te helpen.
Hier moet het vrouwtje eerst met pensioen zijn voordat we ook maar aan een hond gaan denken. Hoewel ... dat laatste is natuurlijk niet helemaal want, want we vergeten onze oppashond Oskar natuurlijk niet ... ;-)

Rebbeltje ★ said...

Mijn nicht heeft sinds een paar jaar ook een hond uit spanje en de dankbaarheid van zo een hond is met geen pen te beschrijven.

Maar toch doet hij dat goed.

Groetjes

Hans said...

Willem is meer dan een huisgenoot, zeker als je er een boek over kunt schrijven.
Het is een vriend voor het leven geworden.
Als je goed voor je hond bent is hij ook goed voor jou. Hans

Tine de Jong said...

Dit verhaal van Willem vond ik echt heel ontroerend en wat een lieve hond is dit. En dat boek is het dubbel en dwars zeker wel waard om gekocht en gelezen te worden.