09/11/2020

Tocht door de duinen

Wat was het prachtig weer, vorige week woensdag. En... geen koor, al heel lang niet meer, dus: hup... in de benen en wandelen. Gelukkig heb ik een paar fijne wandelmaatjes en dit keer was het C.

C., ga je mee? We doen vandaag de gele rondwandeling in de Kennemerduinen.


"Oh zegt" C... 3 uur en een kwartier? Nee hoor... daar doen wij 2 uur over!"
Koffie mee, broodje mee. We vinden vast wel een bankje waar we lekker kunnen pauzeren.
Eerst langs het Wed, waar we van de zomer nog gezwommen hebben.


Onderweg merken we al, dat er nergens bankjes staan. Toch gek. Je moet toch ergens kunnen pauzeren?
Dan maar op de deksel van de waterleiding. Kan geen kwaad toch?


Komt er een groene auto van Natuurmonumenten aan. Twee mannen er in.
"Dames. Hoe bent u hier zo verzeild geraakt?"
We vertellen, dat dit ons koffieplekje is en dat er al meer dan een uur geen bankje te bekennen was.
Ze sommeren ons om weg te gaan, terug naar het gebaande pad.
Want... "als iedereen zo doet, dan is het eind zoek."
Morrend lopen we terug naar het pad, maar roepen nog even: "Bankjes regelen, meer bankjes!"

We lopen langs de Oosterplas, waar iemand aan het zwemmen is. Echt waar... 


Hier zie je de zwemmer. Met een soort van oranje boei om. Wat een prachtig meer is dat toch. En weet je? Mijn nichtje zwemt hier elke ochtend voor ze naar het werk gaat. Het hele jaar door. Dapper he!


Als we weer doorlopen besluiten we om een tijdje een stiltewandeling te doen. Gewoon niets zeggen en al lopende een beetje mediteren. Dat gaat mooi. Het loopt heel anders, maar... ineens zien we eindelijk een bankje. Ja... dan moet je toch wel praten. Kan niet anders.


Wat een plek! En het uitzicht... zo mooi. Daar blijven we even lekker zitten en genieten van de stilte en alle mooie duinkleuren en de zon.

Een heerlijke wandeling.
En ... we deden er inderdaad drie uur en een kwartier over. Eerlijk gezegd vond ik het wel een beetje lang. De volgende dag was ik best wel stijf.
Maar ik had het niet willen missen: de gele Bleek en Berg route door de Kennemerduinen. Ingang aan de Zeeweg.



25 comments:

Lutje said...

ja, alles is anders nu
leuk is anders
-Een @->- voor jou.

Anonymous said...

Mooie wandeling en goed weer zo te zien. Brr, moet er niet aan denken om in de vroeger ochtend in koud water te gaan zwemmen, maar je bent dan wel goed wakker. Mooie foto’s.

Firma Fluitekruid said...

Prachtig daar! Wij wandelen ook veel, gisteren weer over het strand. En vroeg me toen nog af: ‘zou het water erg koud zijn?’
Ik kan momenteel ook niet naar het zwembad, maar ben niet zo stoer als jouw nichtje...
Die boswachters en regelneven kunnen soms zo zeuren hè...’ Het zou een mooie boel worden als we dat allemaal gaan doen.’ Alsof jullie met zijn twintigen op dat putdeksel zaten. Belangrijkste is: je humeur niet laten bederven. Daar helpt die meditatie dan weer mooi bij...:-)

miekequilt said...

Wat een heerlijke wandeling. En dat ze bij Staatsbosbeheer zo pietluttig zijn is dan jammer.
Is het de Zeeweg in Bloemendaal ?

Karel said...

mogge Marlou
een fijne wandeling door mij goed bekend gebied
heerlijk daar altijd , als ik weer wat kan reizen , die kant weer eens op
geniet de dag
groetjes , Karel

Nietzomaarzooo said...

Waren er vroeger wel bankjes of weet je dat niet? Goed zeg dat je zo lang kan wandelen. En in zo'n mooie omgeving ook nog.

klaproos said...

:-) kanjer ben je...
heerlijk hé, en die mannen, zó flauw hé..... ze mogen dat best door de vingers zien vind ik, wat een zeurpieten..

loutje gij zijt een topperke,
prachtig gebied zo te zien
dag loulou
xxx

Hilly Nicolay said...

Je doet leuke dingen marlou, geniet van het leven, super.

Vandaag ook een mooie dag!

Groetjes,
Hilly

Paco Painter said...

Super, dat zijn de leuke dingen

Karel said...

ha die Marlou
ja allemaal mensen , en zeer lenige mensen

oja wordt het een topweek hihi
geniet er van

Mormorsweb.blogspot.com said...

Fijn dat ik even mee mocht wandelen.

Jelle Droeviger said...

Ja, negen kilometer is best wel een flink stuk. En dan is even kunnen pauzeren toch wel een noodzaak...
Ik liep eens met mijn verloofde, jaaaren geleden, in England een stuk van de Pennine-way... Óók geen bankjes...
In drie dagen 67 kilometer, met ieder een rugzak met kampeerspullen. De laatste dag leek die rugzak almaar zwaarder te worden, zodat ik de laatste kilometer zelfs mijn (lege) ouderwetse en dierbare aluminium veldfles weggooide om gewicht te verliezen.
Dát waren nog eens tijden.
.
Jelle Droeviger

Rebbeltje ★ said...

Hoi Marlou
Ja het zijn en blijven ondingen, maar draag ze ook als het moet.
Het was even wennen en ogen lachen ook... :)
Pfftt ruim 3 uur dat was een flinke wandeling...zelf hou ik het bij een uur dat is me genoeg.
Groetjes en fijne week

Edward McDunn said...

Dat was nog een pittige wandeling lijkt mij, maar wel genieten hè?
Best wel een beetje kinderachtig, dat die mannen geen oogje hebben dichtgeknepen voor 2 jonge deernen.

Sjoerd said...

De paden op heet dat toch. Lijkt me een fijne wandeling, alleen zie ik me niet iedere dag zwemmen daar...

Ferrara said...

Drie uur, daar neem ik mijn petje voor af. Scherder kan trots op je zijn.
Tja, handhaven de ene keer moet het, de andere keer moet er een oogje dicht worden geknepen. Blij dat ik niet in die schoenen sta.

Jan K. alias Afanja said...

9,5 km ... jeetje, dan zou ik mijn luchtbed en tentje wel mee mogen nemen. Maar het lijkt me inderdaad een mooi gebied. Het is best wel lekker weer de laatste tijd, maar om nou te gaan zwemmen ... nee, dank je. ;-)

די מריו said...

Ik moet er toch even niet aan denken. Dat is koud joh... het is wel prachtig weer om te lopen.

Love as always
Di mario

John said...

Heerlijk zo buiten, en dan de duinen in. Ik kan dat feitelijk elke dag al doe ik dat niet natuurlijk.

Bertiebo said...

Wat goed om een stilte in te lassen

sjannesblog.com said...

Mooi gebied toch daar! Lang geleden wandelden we daar regelmatig, moeten we weer eens gaan doen, gezien jouw wandelverslag.

Palmero Tom said...

Hoi! Ben jij degene die schreef over Wil del Arte (http://sterrenlied.blogspot.com/2018/05/opraapsels-van-wim.html#comment-form) ?

nicole orriens said...

Wat is het daar mooi zeg! Ik houd van wandelingen met een route! Dat geeft houvast.

Carla S. said...

Goeiemorgen Marloukie,

Dat was een mooi verhaal van een te lange tocht.
Wel jammer dat er geen fotootje van jou bij was!
Tot ons volgend wandelexperiment en bedankt voor het mooie, rijk geïllustreerde verhaal.

Liefs, Carla

mirjam kakelbont said...

Jullie hebben heerlijk gewandeld! En uiteindelijk nog een bankje gevonden. Die chagrijnen van Natuurbeheer maar snel vergeten. Als je overal de tijd voor neemt onderweg is het logisch dat je de klus niet in twee uur klaart. Dat heet nou genieten (-:
Dikke liefs en wandelige groet ♥