30/11/2010

Een klein vriendje

.

Meneer Aap hoort de telefoon gaan.
Hij glijdt langs de trapleuning naar beneden en slingert zich via de deurpost naar het luid rinkelende apparaat.
"Ja met mij" zegt hij. Hij vindt het leuk om zo op te nemen en moet er steeds om gniffelen. "Ja met mij..." gniffel de gniffel... Soms springt hij tegelijkertijd boven op de tafel, maar zijn vriendin vindt dat niet fris...
"Ja met mij" zegt hij nog een keer, want aan de andere kant blijft het zo stil.
Eindelijk wordt er iets gezegd. Het is de egelopvang. Of hij zijn tuin al op orde heeft en een tweeling egeltjes kan herbergen.

Dat is nou jammer. De tuin is nog lang niet klaar. Egels kunnen nu nog steeds zo de straat op rennen en overreden worden... Dat wil hij niet op zijn geweten hebben.
Dus hij moet de mevrouw van de egelopvang helaas teleurstellen. Maar ze is niet voor één gat te vangen.
"Mag ik u dan wat anders vragen? Er is een klein tijgertje dat tijdelijk onderdak nodig heeft. Het beestje is nog geen half jaar oud en we zoeken een warm en gezellig thuis voor ongeveer twee maanden"...
Nu is het aan de kant van meneer Aap stil.
Dit had hij niet verwacht. Een kleine tijger. Hij laat de woorden door zijn hersenen rollen: een kleine tijger.
En voor hij er erg in heeft zegt hij: "Ja! Leuk... graag!" en krijgt hij instructies voor het verzorgen van de babytijger, die de volgende dag al gebracht wordt.
Het is een prachtig tijgertje met een zachte schone vacht en meneer Aap is op staande voet verliefd op dit mooie beestje.
"Mijn vriendje, mijn kleine vriendje, mijn kleine lieve vriendje..."
Meer krijgt hij er het eerste uur niet uit.


Het kleine tijgertje voelt zich meteen op z'n gemak bij meneer Aap. Het bijt zachtjes in diens oren en het laat zich lekker vervoeren, hoog op de schouders van zijn dolgelukkige gastheer, die hem voor alle zekerheid toch met één hand vasthoudt. Je weet maar nooit, hoewel... ook tijgertjes komen altijd op hun pootjes terecht.

Meneer Aap is op zoek naar een naam voor zijn kleine vriendje. Er warrelen allerlei leuke namen over zijn lippen, maar het tijgertje reageert nergens op.
Het wil alleen maar spelen en al die namen interesseren hem helemaal niets.
Tot meneer Aap "Silver... Silvertje..." roept.
Het tijgertje komt meteen aangerend en springt boven op meneer Aap, die alleen maar breed kan lachen van geluk...
Mijn Silvertje...


© Marlou Witzel

13 comments:

Jelle Droeviger said...

Meesterlijk, Marlou. Meneer Aap wijst ons de weg.

Jelle Droeviger.

Marjolijn said...

Silvertje...dat is wel wat anders dan een tweeling egeltjes.
Maar Silvertje zal bij Meneer Aap goed verzorgd worden, dat is wel zeker.

Fijne woensdag en hou het warm, meis.

Lutje said...

meneer aap is hier gewoon mijn favorietje. Toen ik het vandaag las dacht ik; dit lijkt een modern sprookje

John said...

Buitenom dat ik het fantastisch geschreven vind, vind ik de foto's ook echt geweldig.
Hartverwarmend ervaar ik.
De mens kan nog veel leren van meneer Aap..

Fijne dag

Di Mario said...

Wat een dotjes... ja alletwee natuurlijk.

Love As Always
Di Mario

gerdaYD said...

Oooooo, dat is lang geleden... goede morgen Meneer Aap, zo te zien heb jij weerom een heleboel avonturen beleeft! Hartverwarmend log! Maar eerlijk blijven: zonder die knappe biograaf Marlou zou van het delen met ons, maar weinig terecht komen... dus dankjewel begenadigd schrijfster!
Ook bedankt voor je heerlijk klaasrijm, blij dat je het feest voor het eerst weer mag beleven, samen met je dochter en kleinkindjes! Jij hebt er zo te lezen, nu al veel voorplezier aan hé?
Fijne midweekdag meid!

Yvette said...

niet alleen meneer aap is verliefd.
mij ook.
met mij is het heel erg verliefd.
heeft Annemiek echt gebeld?

Fluitenkruid said...

Mooi he, nu de egels nog of zijn die bij Yvette gebracht? x

klaproos said...

ohhhh
ik zou zo'n tijgertje ooknog wel op willen vangen marlou:-)
wat een lief ding, en dan te bedenken dat het zo'n reus wordt hé,
fantastisch om te zien,

meneer aap kan dit héél erg goed ik zie het :-)

Leibele said...

Zo,n twaalf weken geleden hadden wij hier nog maar een vijfde poes erbij genomen.Hoe meer zielen, hoe meer vreugde zullen we maar zeggen. Ze was pas zes weken oud. Maar een naam verzinnen met al vijf bestaande poezennamen en twee hondennamen is een ware klus hoor. Uiteindelijk wKerd het Rosah.

Ineke said...

Ha Marlou, goedemiddag,

Oh, wat een lief verhaal!
En wat is meneer Aap gelukkig met Zilvertje!

Alleen..., na twee maanden moet hij weer afscheid nemen van zijn kleine lieve vriendje.
Dat zal vast heel moeilijk voor hem worden.

Máár tegen die tijd zal hij zijn tuin waarschijnlijk wel op orde hebben, en kan hij misschien een aanstaand nieuw vriendje ontvangen: een egeltje.
Hoewel..., dat heeft natuurlijk niet zo'n hoog knuffelgehalte als Zilvertje.

Lieve Marlou, ik ga zo even een frisse neus halen buiten, brrrrrrr.

Dagdag, knuf. van Ineke

Han said...

Die meneer aap toch wat een levens wijsheid heeft hij toch. Een verhaal met een dubbel bodem Marlou.

Annet said...

Een beeldschoon stukje! Heb er echt van genoten. Silvertje....hartelapje....vlamjasje....strependier.....bontveldjes....zo teder...zo echt.....

Zwijmelliefs van Annet~)