Ik ben een beetje boos!
Kun je je dat voorstellen? Misschien wel, misschien niet. Zal je vertellen waarom.
Wij hadden een lieve vriendin, ik noem haar Eva. En Eva was weer getrouwd met een andere lieve vriendin, die ik Nora ga noemen. Twee verzonnen namen, maar het verhaal is niet verzonnen. Was het maar waar...
Een aantal jaar geleden werd Eva heel erg ziek in haar buik: kanker. Ziek, zieker, ziekst... Heel verdrietig. We waren er allemaal kapot van. Ze overleefde het niet en werd na een mooie afscheidsdienst op Zorgvlied (mooie begraafplaats aan de Amstel met de prachtigste graven...) begraven.
Henry en ik gaan het graf van Eva regelmatig bezoeken. En elke keer valt het ons op, dat het graf niet verzorgd wordt, helemaal niet. Geen steen, geen ... niks. Treurig ziet het er uit. We dachten zelfs, dat we steeds bij het verkeerde graf stonden.
Daarom belde ik Nora en vroeg of we wel bij het goeie graf stonden.
"Ja", zei Nora... "dat is het goeie graf, maar ik ben boos op Eva."
"Waarom ben je boos op Eva?"
"Omdat ze had beloofd, dat ze voor mij zou gaan zorgen op mijn oude dag. En nu is ze eerder dan ik doodgegaan. Ik ben razend!"
Kijk... en daar ben ik nu dan weer boos over. Eva was zo'n lieve vrouw, heel intelligent en opgewekt en altijd fijn om mee te praten en dit is wat ze krijgt: een anonieme woestenij.
Ik ben boos...
Ik weet alleen nog niet wat ik er mee moet...
21 comments:
dat verdient zo'n lief mens niet
en.....je moet voor elkaar zorgen
ik snap je boosheid
.Een @->- voor jou.
Naast je neerleggen en als je bij het graf van Eva bent, het fatsoeneren en liefdevol wat bloemen en paar steentjes neerleggen. Misschien dat Nora ineens haar woede los kan laten en inzien dat wat er gebeurd is, niet aan Eva lag maar helaas gewoon gebeurde. Sterkte toegewenst.
Rouwen kan heel zwaar zijn, en niemand weet hoe het moet...!
Pffff, die boosheid, misschien kun je eens met haar praten. Want aan sommige dingen kun je gewoon niets doen. En anders Eva dat graf gunnen die haar toekomt.
Love as always
Dimario
Nou loutje...
laat het jouw lieve stralende humeur niet vergallen,
als je weer hier bent, neem je een mooie steen voor haar mee, waarop staat, Eva we love you,
ik ga 'm maken, of jij mag 'n tekst uitzoeken..
wat een gekke vriendin...... je kan het 't meemaken zeg..
pffff
loslaten schat... "loslaten"
xxx
mogge Marlou
ik begrijp je boosheid , al past die niet bij jou , en zal je enkel maar pijn doen
loslaten is al gezegd en daar sluit ik mij graag bij aan
en toch dit , geniet de dag
Ik kan me de boosheid van Nora ook wel voorstellen. Die probeert met haar boosheid ook te rouwen om dat verlies te verzachten. Ook zij moet het een plaatsje geven. Ze heeft gewoon rust en tijd nodig. Aan de andere kant vin ik het advies van Dien ook wel goed.
Ik kan me voorstellen, dat het je raakt. Misschien vertellen aan Nora, wat het met je doet?
Alsof je ervoor kiest om ziek te worden en dood te gaan.. Het is zo irrationeel om boos te worden en te blijven op iemand die doodging.
Wat een verdriet. En Nora kan er blijkbaar maar één kant mee op. Boosheid, waarvan je hoopt dat het zal slijten. Misschien moet je haar steunen om tot verdriet te komen, ga samen naar het graf van Eva, als ze dat wil.
Bizar hoor Marlou, trek het je maar niet aan, laat Nora maar in haar sop gaarkoken.
Dat is een vervelende en ook knap lastige situatie. Ik kan me jouw boosheid wel voorstellen, Marlou. Maar ik kan me ook voorstellen dat Nora dit niet doet om wie dan ook te kwetsen. Nora lijkt vooral flink met zichzelf in de knoop te zitten na het vroegtijdig overlijden van Eva. Misschien moet je eens proberen met Nora in gesprek te gaan.
Een keer met Nora praten. En zelf iets doen aan het graf. Dat is wat ik kan bedenken
Hoe kun je over zoveel domheid en egoisme boos zijn. Lach er om, straks valt Poetin Nederland binnen en ben je alleen maar boos!
Hoog Marlou kijk omhoog Marlou want dan word je lekker nat
Snap je helemaal...je kan er niks mee en toch doet het zeer.
Samen erover praten of loslaten
En wat een leuk idee van Dien...toch nog een steen :)
Groetjes
Jeetje, dat is een bijzondere reacties van de fictieve Nora... Ik vermoed dat daar veel verdriet achter schuilgaat, achter die woede.... Maar fraai is het niet.
Nou, dat is wel een wrang verhaal, Eva heeft er ook niet voor gekozen om te sterven.
Het zou een compliment verdienen als voor haar graf werd gezorgd. Hans
Wat een trieste situatie. Ik denk dat alle reacties hierboven aangeven dat iedereen met je meeleeft.
Oh wat is dit erg. Erg dat het graf niet wordt verzorgd maar ook erg dat er zo'n verbitterde vrouw is achtergebleven.
Nou Marloukie, ik geef je groot gelijk.
Ik zou ook boos zijn, op Noor dan, die met een K-smoes en vol egocentrisch zelfmedelijden, het graf van haar vrouw verslonst.
Ja, het gesprek aangaan met Nora..
Dat is het enige dat je kunt doen om die boosheid kwijt te raken.
Alleen maar luisteren wat zij heeft te zeggen, en dat proberen te begrijpen.
Ook kun je tezamen met Nora eens naar dat graf wandelen, en er een kwartiertje gaan zitten zwijgen, en daarna herinneringen ophalen, en lachen..
.
Jelle Droeviger.
Post a Comment