Een aantal jaren terug, in 1995, stonden de dijken langs de Maas en de Waal op knappen. Bij Beneden-Leeuwen was de kans heel groot, dat de lager gelegen boerderijen onder water zouden komen te staan. De dijken hielden het bijna niet meer. Groot alarm en met man en macht aan de slag om een ramp te voorkomen. Bewoners werden geëvacueerd en de dijken werden versterkt.
Als je nu op het pad langs de Waal loopt kun je je bijna niet voorstellen, dat het water zo hoog heeft gestaan.
's Morgens vroeg: blik vanuit onze hotelkamer met voor ons het water van de Waal, dat toen in 1995 tot aan de picknicktafel stond. Eén grote gigantische watermassa. Er mochten geen schepen varen om het water niet nóg hoger te krijgen.
In januari 1871 was het ook zover: doorbraak van Waalbandijk en het hele Land van Maas en Waal stroomde over. 37 mensen verdronken en als herinnering daaraan kwam er in 1874 bij Beneden- Leeuwen een rijksmonument.
20 comments:
zo'n monument brengt je terug naar de werkelijkheid...
.Een @->- voor jou.
mogge Marlou
ja langs de rivieren zie je de herinneringen aan hoogwater
meestal gaat het net goed een enkele keer is het goed fout , zoals het monument en het filmpje goed laten zien
ja dat meiske heeft het enorm koud gehad , en wat dacht je van de enorme angst bbbrrr
geniet de dag
Hoewel we meestal winnen van het water, verliezen we ook regelmatig nog wat. En die verhalen zijn vaak schrijnend. We kunnen niet zonder water, maar het is ook een grote vijand.
Love as always
Dimario
brrrrr loutje..
mijn moeder vertelde altijd dat haar zusje in 53 omgekomen was bij de watersnood ramp...
ik heb altijd gedacht dat ze verdronken was,
later bleek dat dat niet zo was.... maar haar dood viel samen met de ramp..
water is sterk net als wind,...
hou je je goed vast op je rondje
xxx
We hebben hier ook langzaam genoeg van alle hoogwatertoestanden. Beangstigend is het gewoon als er in ene zo'n sloot water aan je deur voorbij komt en dat mensen dreigen te verdrinken.
Zo monument doet je denken dat overstromingen van alle tijden zijn. Mooie omgeving.
Ach gossie, ja, dat meisje... Wat een trauma
Voor de natuurkracht van wind en water kunnen we alleen maar respect hebben. Het is goed dat dit soort monumenten ons daar aan blijven herinneren.
Af en toe is het beste wel spannend,
ook al hebben we nu diverse waterkeringen.
Ach gut, dat meisje, zielig hoor!
Jullie op je uitstapje wat geschiedenis mee gekregen...en die is niet altijd fijn.
Groetjes
Dat monument heb ik ook al eens gezien toen ik daar eens fietste samen met mijn lieveke. Laten we maar hopen dat het nooit meer zo erg zal worden. Het water staat wel weer hoog en ook in de uiterwaarden maar met de dijkverhogingen nu gelukkig wat minder kans voor heel erge problemen. Weet ook nog dat in 1995 mijn schoonzus en zwager het huis uit moesten door de erge hoge water aldaar en geheel de wijk wijk Laag-Dalem en de kern Dalem werden toen ontruimd. zij waren toen bij ons en dat waren toen ook spannende ogenblikken voor hen. Gelukkig viel het toen erg mee.
Het bleek vorig weer eens, Nederland is nooit klaar met water.
Jiezus wat een heftig verhaal, vooral dat meisje dat ronddoberde.
Het is een mirakel dat ze drijvend is gehouden/gebleven of whatever!
Ha lieve Loukie,
1995, heb ik even opgezocht, was het jaar dat heel Gelderland werd geëvacueerd
Deze verhaal is zeker heftig om te lezen. Was toen erg geweest met hoogwater. Toch kun je deze plekje bekijken. Monument paal is indrukwekkend om te zien. Maar in deze toekomst moeten echt uitkijken.Morgen krijgen wel mee te maken vanwege storm denk ik.Windkracht 10. Best erg..... Fijne avond. Groetjes J&F
Ken ook mensen die al hun huisraad een verdieping hoger moesten zetten en toen zelf uit hun huis en de omgeving moesten vertrekken. Dat hun leefomgeving als een badkuip was, die heel snel vol zou lopen.
Ja, spannende tijden toen. En och ja...dat arme meisje. Zou er nog familie voor haar zijn toen?
De dijken langs de Maas en de Waal, deze week wel het item.
Regen rivieren kunnen nog al eens veel water te verwerken, te veel.
De natuur valt wel eens in herhaling. Hans
Waakzaamheid blijft helaas geboden in ons lage landje.
Wat een triest verhaal over dat meisje. Daar zou ik wel meer over willen weten. Hopelijk gaat het goed morgen. Ik heb de spullen op het balkon maar veilig gezet.
Het lijkt me heel angstig als het water doorbreekt als het ware. Bij ons staat het water in de beek nu ook hoog, maar toch nog steeds geruststellend ruim 'onder de rand'.
Post a Comment